هستی من

دختر قشنگم سعی کن: همانطور که گل سرخ رو با خارش دوست داری ؛ دیگران رو هم با عیوب شون دوست بدار !

هرگز این چهار چیز را در زندگیت نشکن: اعتماد ، قول ، رابطه و قلب زیرا وقتی این ها می شکنند صدا ندارند ! ولی درد بسیاری دارند

    یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم وقت پرپر شدنش سوز و نوایی نکنیم پر پروانه شکستن هنر انسان نیست گر شکستیم ز غفلت ، من و مایی نکنیم   یادمان باشد اگر خاطر مان تنها ماند طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم   یادمان باشد اگر این دلمان بی کس شد   طلب مهر ز هر چشم خماری نکنیم   یادمان باشد دگر لیلی و مجنونی نیست   به چه قیمت دلمان بهر کسی چاک کنیم     یادمان باشد که در این بحر دو رنگی و ریا   دگر حتی طلب آب ز دریا نکنیم     یادمان باشد اگر از پس هر شب روزیست دگر آن روز پی قلب سیاهی نرو...

عزیزکم دختر گلم ایلین در زندگی افرادی وجود دارند كه مثل قطار شهربازی هستند ، از بودن با اونا لذت می بری ولی باهاشون به جایی نمی رسی . دختر نازم با افرادی همراه باش که با اونا به جایی برسی ان شاءالله ...

  خدایا به من نیرویی عطا فرما تا انچه را كه میتوانم تغییر دهم و انچه را كه نمیتوانم بپذیرم و خردی كه تمایز این دو را مشخص كند.

دخترم: دریا باش که اگر کسی به سویت سنگی پرتاب کرد سنگ غرق شود نه آن که تو متلاطم شوی

دیروز دخترم که سوار ماشینش شده بود دیدم که می تونه چند قدمو بدون کمک حرکت کنه اونقدر ذوق زده شده بودم که نگو منم خوشحال رفتم پیش مامانم  گفتم که دختر نازنازیم که الهی فداش شم داره با رورولکش  چند قدم برمیداره مامان جونت  هم گفت آره حدود یک هفته است این کارو میکنه ضایع شدم منم دو سه هفته بود که سرم تو شرکت خیلی مشغول بود اصلا به نظرم نمی رسید آیلین یاد گرفته با رورولکش راه بره ببخش عزیز دلم که مامانی یادش رفته بزرگ شدنتو منم پیش خودم فکر می کردم که اولین نفرم که دیدم دخترم با ماشینش حرکت میکنه در هر حال اونقدر خوشحال بودم که ضایع شدنم را فراموش کردم و رفتم پیش ایلین و شروع کردم به ادا درآوردن تا اون جند قدم برداره بی...

    کی بود یکی نبود. جز خدا هیچی نبود زیرِ این تاقِ کبود، نه ستاره نه سرود. عموصحرا، تُپُلی با دو تا لُپِ گُلی پا و دستش کوچولو ریش و روحش دوقلو چپقش خالی و سرد دلکش دریای درد، دَرِ باغو بسّه بود دَمِ باغ نشسّه بود: «ــ عموصحرا! پسرات کو؟» «ــ لبِ دریان پسرام. دخترای ننه‌دریا رو خاطرخوان پسرام. طفلیا، تنگِ غلاغ‌پر، پاکِشون خسته و مرده، میان از سرِ مزرعه‌شون. تنِشون خسّه‌ی کار دلِشون مُرده‌ی زار دسّاشون پینه‌تَرَک لباساشون نمدک پاهاشون لُخت و پتی کج‌کلاشون نمدی، می‌شینن با دلِ تنگ لبِ دریا سرِ سنگ.   طفلیا شب تا سحر گریه‌کنون خوابو از چشمِ به‌د...

  مردی فرزندش را برای به دست آوردن تجربه به خارج شهر فرستاد. پس زمانی که فرزند از شهر خارج شد، روباه مریضی را دید پس مدتی درنگ کرد ...اندیشید ... چگونه روباه غذا به دست می‌آورد؟   در این لحظه شیری را دید که با او شکاری بود. زمانی که به روباه نزدیک شد، از شکار خورد و باقی را ترک گفت. پس از لحظه‌ای روباه به سختی خود را حرکت داد و به شکار باقی مانده نزدیک شد و شروع به خوردن کرد. پس پسر با خود گفت: بی‌شک خداوند ضامن روزی است، پس چرا مشقت و سختی را تحمل کنم؟ سپس پسر نزد پدرش رفت و برای پدرش ماجرا را باز گفت. پدر گفت: فرزندم اشتباه می‌کنی ... من برای تو زندگی شرافت مندانه‌ای را می&zw...