هستی من

      می خوام یه غنچه باشم میون باغچه باشم برگامو هی وابکنم،ببندم،وقتی که آفتاب می تابه بخندم برم به مهمونی شاپرک ها، قصه بگم برای کفشدوزک ها (غنچه اسیر خاکه منتظرآفتابه وقتی که تشنه باشه،توآرزوی آبه)   می خوام یه ماهی باشم توآب آبی باشم پیرهن سرخ پولکی بپوشم،ازآب پاک چشمه ها بنوشم باله هامو،وابکنم ،ببندم شناکنم شادی کنم بخندم (ماهی فقط توآبه،توحوض ورود ودریاست شایدکه ازصبح تاشب توفکردشت وصحراست)   می خوام یه بره باشم میون گلّه باشم همیشه باشم توی دشت وصحرا بدوبدوکنم توی صخره ها بازی کنم توصحراها بچرم ازاین تپّه به اون تپّه بپّرم (بره دلش می ریزه ،چون که خوراک گرگه ...

تو که ماه بلند آسمونی   منم ستاره می‌شم دورتُ می‌گیرم   اگه ستاره بشی دورمُ بگیری   منم ابر می‌شم روتُ می‌گیرم   اگه ابر بشی رومُ بگیری   منم بارون می‌شم چیک چیک می‌بارم   اگه بارون بشی چیک چیک بباری   منم سبزه می‌شم سر در می‌آرم   تو که سبزه می‌شی سر در میاری   منم گل می‌شم و پهلوت می‌شم   تو که گل می‌شی و پلهوم می‌شینی   منم بلبل می‌شم چهچه می‌خونم ...

مثل دريا پاك و زيبا ميشود با نگاه مهربان و آبيت غصه ها را از دلم پر ميدهد چشمهاي روشن و مهتابي ات حرفهايت دلنشين و ساده اند خنده را روي لبم جان ميدهند مهرباني مثل ابر نوبهار دستهايت بوي باران ميدهند با تو اي جان را به عشق آسمان پر گشايد دل به ديدار خدا با تو شادم مهربانم مادرم بر سر سجاده سبز دعا ...

جوجه  جوجه  طلائي        نوكت  سرخ و حنائي   تخم  خود را شكستي  چگونه بيرون جستي       گفتا  جايم  تنگ بود  ديوارش از سنگ  بود    نه پنجره ،  نه در داشت  نه كسي ز من خبر داشت   دادم  به خود يك تکان  مثل رستم پهلوان   تخم خود  را شكستم اينگونه  بيرون جستم   ...

          دویدم ودویدم به یک سؤال رسیدم کیه که توی دنیا ماهی می ده به دریا؟ برف و تگرگ می سازه درخت و برگ می سازه؟ به بلبلا آواز می ده به موش دم دراز می ده به آدمها خواب می ده آفتاب و مهتاب می ده جواب تو آسونه خدای مهربونه هر بچه ای می دونه ...

 عزیز دلم امروز میخوام برات داستان حضرت آدم و شیطان را برات بنویسم برای همین لباس فرشته وشیطان را برات پوشاندم الهی فدات شوم که هرچی می پوشی برات میاد ناز گلم     فرشته کوچولو خوش حال بود. آهسته بال هایش را باز کرد. جلوتر رفت تا آفریده ی تازه ی خدا را بهتر ببیند. لبخندی زد و به فرشته ی بزرگ گفت:« چه صورت زیبایی دارد؟»     جبرئیل سرش را تکان داد. تبسمی کرد. به آفریده اشاره کرد و گفت:« چه قد بلندی دارد؟» فرشته کوچولو با شادی گفت:« با من دوست می شود؟» عزازیل*  گفت:« ما خیلی بهتر از او هستیم.»   فرشته ها ساکت شدند و به او نگاه کردن...

و این آغاز انسان بود...   از بهشت که بیرون آمد، دارایی اش یک سیب بود. سیبی که به وسوسه آن را چیده بود. و مکافات این وسوسه هبوط بود.   فرشته ها گفتند: تو بی بهشت می میری. زمین جای تو نیست. زمین همه ظلم است و فساد.   انسان گفت: اما من به خود ظلم کرده ام. زمین تاوان ظلم من است. اگر خدا چنین می خواهد، پس زمین از بهشت بهتر است.   خدا فرمود: برو و بدان جاده ای که تو را دوباره به بهشت می رساند از زمین می گذرد، زمینی آکنده از شر و خیر، آکنده از حق و  از باطل، از خطا و صواب، و اگر خیر و حق و صواب پیروز شد تو باز خواهی گشت وگرنه...   و فرشته ها همه گریستند. اما انسان نرفت. انسان نمی توانست برود. ا...

  خداوندا ! مگر نه‌اینکه من نیز چون تو تنهایم  پس مرا  دریاب و به سوی خویش بازگردان ، دستان مهربانت را بگشا  که سخت نیازمند آرامش آغوشت هستم ...   ...

    همیشه درختی هست در پشت پنجره همیشه آسمانی هست در پشت پنجره اما هیچگاه آنکه در آرزوی دیدنش هستی را نمی یابی من برای رسیدن به تو چیزی کم ندارم جز یک معجزه... ...